If I was a rich surfgirl...

...I would stay forever @ Chicama's Surfresort!
Echt wel, ben nog steeds met mijn gedachten daar...
Ik zal het even verduidelijken, want ik zat nog in Lobitos voordien.

Het leventje in Lobitos was ook wel de max; surfen surfen en nog eens surfen! Zulke goede golven gehad! Zelf zo heftig dat ik een serieuze wipe out gehad heb, en daarbij mijn board serieus naar de ** was.
De Peruaanse hombres stonden me weer eens bij, en hielpen met oplossingen. Eentje gaf me een lift naar Mancora om daar dezelfde dag mijn board nog te laten repareren.
Tijdens het wachten zijn we naar een natuurlijke warm waterbron gegaan, welja, mmm, echt heel waaw vond ik het niet, toch het was wel iets typisch lokaals daar in die omgeving. Het was een gat in de grond, met warm zoutwater dat brubbelde en hierbij smeer je je in met slijk van de kant. Tziet er niet uit, en rieken doet het ook niet echt fris! 'Tzal wel' dacht ik..De modder droogde op en uiteindelijk merkte ik dat het ergens toch een natuurlijk schoonheidsproduct was. Maar smaken deed het zeker niet! Bah, ik had er dezelfde avond nog het zuur van gekregen!

Board gefixed en terug naar Lobitos. De dagen erna zwakte de swell af en ik besloot om te gaan. Met pijn in mijn hartje weer, op naar een nieuwe plek en avontuur.
Pacasmayo was mijn eerste gedachte, maar ondanks dat je hier de mototaxi moet nemen om naar de point te gaan met vuil water, besloot ik richting Huanchaco te gaan. Een vrij toeristisch plaatsje met een beachbreak, alhoewel de locals het meer een pointbreak noemen..

Ik logeerde eerst bij 'My Friend', een leuke plek waar er spotgoedkoop gegeten kan worden! Spaghetti naar keuze, met lookbroodjes en een echte coca-cola voor maar 8 soles!
Eigenlijk voelde ik me hier een beetje verloren, verdwaald. Geen zicht meer op zee, lawaai, geen hangmat meer. Ik dwaalde rond en rond en kwam bij Rosa terrecht. Een iets ouder vriendelijk vrouwtje die kamer had, met zicht op het dorp en de zee, en met balkon! Dit alles voor maar 7 soles de nacht!
Toch, de rust duurde niet lang; Carnaval is aangebroken hier in Zuid-Amerika! Wat een gedoe, djeezes! Vanaf 's morgens 6u beginnen ze al met vuurwerk en een muziekbende, gevormd door een paar plaatselijke gekken, die van bar naar bar gaan. Dit gaat zo door tot klokslag middernacht met daarbij weer eens de nodige knallen van het vuurwerk!

2 Februari de dag dat er een goede swell in Chicama zou aankomen. Via Marcelo had ik een uitnodiging bekomen voor het Chicama Surf Resort. Dit is een hotel waar men gemakkelijk 100$ per nacht betaald.
De mototaxi van 1 sol bracht me voor de deur van dit complex, en toen begon het sprookje...

Bij het binnenkomen werd ik meteen goed ontvangen door Ivan, de gerant.
'Señoritas nr 14' was mijn kamer, met zicht op de point van Chicama.
Chicama is de langste perfecte linkse golf ter wereld; zooooo lang dat mijn benen hebben het geweten hebben. Na zo'n lange golf moet je normaal gezien helemaal terugwandelen naar het begin van de golf. Maar Fietje, die werd per boot opgehaald op het einde van de golf en teruggebracht naar de point! Echt superverwend! De set zie je van ver aankomen en dan weet je dat je je klaar moet houden om in het water te springen. Ivan legde me precies uit waar de golven breken, hierdoor ben je meteen in de beste positie, aangezien de andere terugwandelende surfers constant moeten peddelen om op de point te blijven. Ik voelde me echt wel een princesa, oftewel een 'rich surf girl' beter gezegd!

Na een surfsessie spring je in het zwembad met zeezicht, om daarna helemaal te relaxen in de jaccuzi ernaast. En hierbij een heerlijk koud Cuscueña biertje!
Ontbijt, lunch, dinner, het eten is vrij uitgebreid en zooo lekker! De pannekoekjes gevuld met 'Manjar' en een bolletje Lucuma erbij zal ik echt niet vergeten..

Zulke vriendelijke mensen die er werken, een manager die echt alles doet voor zijn gasten, kortom, een plaats om zeker weer terug te keren!!

Aan alles komt een einde, toch aan dit Chicama verhaal nog niet want Fietje mag terugkeren wanneer ze maar wilt! Whoooowwww!!!

Momenteel zit ik in Lima, de hoofdstad van het land. Toch met mijn gedachten nog in Chicama...
Het was best moeilijk voor me bij aankomst in het Kusillus Backpackers hostel, even een klasse lager. Uiteindelijk heb ik me er toch bij neergelegd en vermaak me weer prima. De mensen van deze plaats zijn ook best aardig! De manager is trouwens ook een goede surfer.

Gustavo, ofwel Colorado, een gast die me geholpen heeft in Lobitos, woont in Lima. Samen met hem heb ik de eerste dag Lima verkend vanachter op zijn motor! Echt geweldig is het te cruisen in deze stad! Lima is echt niet zo groot, t is best een toffe stad aan zee.

Punta Hermosa is de plaats van Sofia Mulanovich, de nr 1 van dit bolletje. Hier bevinden zich verschillende breaks op loopafstand. Vandaag een verkenning gedaan met El Colorado tot San Bartolo, een break gebruikt voor wedstrijden.

De golven komer er weer aan...maar toch, Fietje gaat naar de mountains. Jep, helaas, want wil toch graag aan de playa blijven, maar ik moet gewoon Machu Pichu en nog andere dingen gezien hebben. Mijn ogen gaan het zeker waarderen aangezien die serieus afgezien hebben. Een infectie had me afgelopen week getroffen, teveel van het goede denk ik! Ik ben benieuwd wat ze nu te zien zullen krijgen!!

Voila, nu ben ik weer even bij! De fotos komen er snel aan, mañana..

Voor degene die in de sneeuw zitten of ergens in de koude, ik ga met jullie meeleven de komende dagen in the mountains!

Saludos Chicamal total tropical
Sofie