From The Sri Lankan Mountains to A Thai Adventure

Dat de tijd enorm vliegt weet iedereen, maar hier vliegt die soms wel dubbel zo snel heb ik de indruk..

Tot 4 december was het altijd wel goed gesteld met de golven en het weer, maar daar kwam plots verandering in..de moesson liet even, beetje te lang naar mijn mening, van zich weten.

Enkele dagen hiervoor was ik met Ricardo de Portugees, Lander de Belg, en Sam en Lisa de Engelsen naar Mirissa gegaan, een pracht van een beach! Golven waren er helaas niet maar het was heerlijk luilekkeren op dit tropische postkaartstrand. Een plaats om naar terug te keren de week erop dacht ik.

Zondag 5december is de Sint al aangekomen en bracht vanalles lekkers mee voor me..chocotofs, boeken en kaas! mjammie jam!! Kdenk dat der regen ook nog in zijn zak zat..

De grote markt hier op zondag in de regen was best cheap, mensen moesten van hun spullen vanaf geraken en gooide het als het ware naar onze kop.

Maar goed, die dag is Steven aangekomen en die avond heb ik hem kennis laten maken met Ranchie, een lokale man die een barretje heeft aan het strand..welja, barretje, gewoon enkele houten tafels en plastikke stoelen maar ambiance steeds verzekerd hier! En, de Lions gingen er ook weer net iets te goed in..

De dagen erna was het dus zware moesson, dus geen postkaartstrand waar we naartoe wilden, maar wel de highlands van Sri Lanka. Beide waren we wel erg benieuwd wat hier allemaal te beleven was. We vertrokken op woensdagmorgen en waren van zin om maandag in de loop van de namiddag terug te komen.
De busrit ging een 2 a 3u duren zei er iemand... Halfweg kwamen we in een dorp waar er ook geen kat engels sprak..dus op naar het volgende dorp, stadje dachten we.. Het was toch niet zo ver weg.. Maar ja, we waren blijkbaar verkeerd met de afstand.. Hier in de Sri Lankan Mountains doe je 11 uur op 50 km laat maar zeggen.. Na 7 verschillende bussen genomen te hebben kwamen we uiteindelijk tegen de avond aan in Ratnapura... Ik snakte naar een fles Arrack, ook al had ik dit nog nooit gedronken, ik moest het gewoon hebben om de busritten weg te spoelen...

Na een helse zoektocht waren we in een of ander guesthouse beland, spullen gezet en op naar een plek om te eten..tot verbazing was alles ferm geslossen... Toch was er nog een ding open, ze deden alsof ze perfect engels sraken maar ze snapten er de ballen van.. Lion, Strong en Stout kende ze ook maar half..

De dag nadien was de regen weer van de partij en vonden het dan toch een beter plan om de dag nadien weer naar de beach te keren.. Adams Peak zal dus voor een andere keer zijn, misschien binnen een jaar of 10 als het toerisme in het binnenland wat op dreef is want...pfffwooaaaa!!!

Via Colombo zijn we met de trein terug in Hikkaduwa gekomen. De treinrit vond Fietje weer een hele belevenis.. Je kon gewoon in de deur gaan staan en zo helemaal naar buiten hangen terwijl de trein langs het strand en palmbomen voorbij toeterde...

Eenmaal terug aangekomen en na een douche waren we weer helemaal content!

Het positieve van het moeilijk bereikbare binnenland is dat we de zon gevonden hebben en sindsdien is het weer bakken geblazen op de beach!
Gisteren nog een Mirissa opgezocht om even onze ogen de kost te geven..

De surf..wel..nu even een weekje geleden, slecht weer en daarbij nog een gekneusde spier tussen mjn ribben, houdt me dus uit het water. Vandaag nog even wat gaan pedellen ook al was er ni veel van golf te bespeuren, de pijn was er nog steeds..

Achja, nog een dikke week rust en dan zou ik terug in orde moeten zijn voor Indo.

Morgen vertrekken we richting Negombo, vlak aan de luchthaven om de volgende dag `s morgensvroeg een vlucht te nemen naar Kuala Lumpur en door naar Phuket!!!! even een weekje gaan relaxen op Koh Phi Phi..duiken, een Chang erbij en gewoon genieten tot 22december, en dan staat de vlucht naar Bali gepland...

Bakkende tropische groetjes
Sofie xx (!)