Costa Rica; La segunda parte..hasta Nicaragua!!

En hop on the road in San Jose...daar was ik gebleven...

25 december, met Kerst, wat eigenlijk niet echt te merken hier is, vertrokken we met onze gloednieuwe rentacar, 17km stonden erop, naar Tamarindo...Boards op het dak, muziekje op and cruisen door het afwisselende landschap. Van Low Budget gesproken..Bij het binnenrijden van Tamarindo moest ik toch een paar keer slikken..dammmnnn, zo hard veranderd in enkele jaren; een automercado, subway, shoppingmalls, etc,.djeezes waar is het pura vida gebleven?!

Hotel Nuaha was onze stek, ik kende er Alejandro van enkele jaren geleden, en is het is altijd wel leuk om een oude bekende weer te zien. Aangekomen bij sunset dus daar hoorde meteen een cocktail op de playa bij, ojaa!! Prachtige zonsondergang, lekkere cocktails en dan even inkopen doen voor de volgende dagen. En natuurlijk hadden we de plaatselijke Guarro gekocht die er diezelfde avond nog volledig door is gegaan..Mja, Alejandro kwam 's avonds ineens opduiken met zijn hond, het was zooo lang geleden dat we elkaar nog gezien hadden en natuurlijk zoveeel te vertellen tot in de vroege uurtjes..vandaar dat de fles leeg was..euhh euuhmmm..

Maar helaas pindakaas, de volgende morgen moest ik het bekopen..No mas guarro para mi!! Maar dit zeggen we wel is meer, niet?!
De surf in Tamarindo is echt niet, of nooit, wat het moet zijn, dus reden we elke dag naar een andere spot, Playa Grande of Avellanas, en de laatste hebben we het meest gesurfd. Toch raar maar waar, het water was vrij koud..brrr..dus dachten we om een neoprene tegen de kou te gaan kopen, maar deze waren echt belachelijk duur; tamarindo, tsssss, goed voor enkele dagen en dan weg ermee!!
De laatste avond nog een superlekkere BBQ gedaan bij Alejandro zijn appartement; wat leefde die daar goed, zwembad en zo chill. Verse Lobsters, lekkere ensalda erbij, lookbroodjes en jawel toch wel, een fles rum.

Onze trip ging verder naar Playa Guiones, bij Nosara. Dit strand was en is nog steeds mijn topper in Costa Rica; een chill dorpje en een hele leuke golf! en ja hoor, het (de golven) was on!!! De volgende dagen was het topsurf!! Gewoon perfect, lange rides, en een goede size, en in warm water..dus terug bikini-surftime!
We logeerden in een gloednieuw hostel, 4you, op een 5tal minuten van de playa.

Voor oud- en nieuw wilden we op restaurant gaan, Playa Samara werd onze keuze. Deze playa, op een dikke 30 minuten van onze plek, is meer fiesta en meer barretjes op het strand. Superlekker gegeten, mega lekkere cocktails (ajajaj!) en dan terug naar onze playa om daar het nieuwe jaar in te zetten.
Wat een avontuur was me dat ook weer; het was donker en reden door de jungle met onze gloednieuwe rentacar, en moesten enkele rivieren doorsteken waar we leuke filmpjes nog van hebben!! testacar ja!
Net op tijd waren we met onze flessen cava beland op de beach..overal waren er kampvuurtjes, supergezellig dus! Na enkele uurtjes en 10-tallen vallende sterren gezien te hebben, reden we terug naar onze hostal om daar nog een fles leeg te maken met de eigenares.

Oja, het Belgische nieuwjaar hebben Bart en ik samen in het water gevierd, Elfi ging om 17u, dus 24u Belgian time, een foto nemen van ons in de line up..maar ze was toch zeker int slaap gevallen, en wij maar vieren in dat water.
Het was ook weer zo leuk om Pio weer te zien, nog een oude bekende van vroeger. Nog steeds werkt hij in de surfschool, en nog steeds hetzelfde stemmetje dat hem heeft.

De volgende dagen werd de surf kleinder en kleinder, en besloten we het binnenland even in te gaan, richting EL Arenal, de volcano. Onderweg nog mega hard gelachen voor de wegenwerken; als je de laatste in de rij bent krijg je het vlaggetje mee wat je aan de andere kant moet afgeven, zo weten ze dat de laatste gepasseerd is, zo typisch hier!!

We verbleven bij een familie in La Fortuna, een gezellig basic kamertje met 6 bedden voor 3 personen!
Helaas was het serieus bewolkt en konden hierdoor de vulkaan niet zien.
De wandeling naar de Catarata, de waterval, was echt de moeite, toch had ik de indruk dat het precies kleinder was geworden tov enkele jaren geleden. Daarna het nationaal Park van de Arenal ingereden en nog enkele wandelingen gemaakt waar we zoveel dieren hebben gezien en zooooovee mosquitos die ons letterlijk opaten..misschien toch maar beter wat anti-mosquito spray gebruiken next time...

Na twee weken kwam er een eind aan Elfi haar trip en moesten we weer naar San Jose. Op de terugweg zijn we nog 'even' in San Ramon, naar een hondenasiel geweest. Gelukkig leken de beestjes hier happy, ze hadden echt veel plaats en werden goed verzorgt. Een hond kan je hier adopteren, voor 800 dollar krijg je hem thuis afgeleverd met alle papieren erop en eraan, en je hebt een nieuwe dikke vriend voor het leven.

En weer bij Casa Suizo, bij den Georges, beland in San Jose.. Ik en Elfi onze 'testacar' nog gaan binnenleveren wat nog vrij spannend was; er was een bluts in met een diepe kras, van een steen die er tegen gevlogen was. We hadden ons best gedaan om deze te camoefleren met wat slijk, de bumper onderaan konden we echter niet repareren..tja, al die rivieren die we zijn doorkruist en al die gaten in de weg..het eist zijn tol! En ja hoor, onze camoeflage-truc heeft zijn werk gedaan!! Auto was 'OK' gekeurd!! Jihooeee!!!! Begin km was 17..en einde..meer den 1300 en een klets.

De volgende dag was het afscheid in de luchthaven..Elfi vloog home en Bart en ik richting Nicaragua! De buschauffeur reed nog speciaal een toerke om, om ons aan het busstation af te droppen. 'Estamos lleno, para manana hay sitio'...Godverdekke! Bus zat vol, dan maar een andere maatschappij die ook vol was en vervolgens met een taxi, die nog nooit surfboard op zijn dak had gehad, naar een andere compania waar we nog een dikke 2u moesten wachten.. Wonder bij wonder vertrok de bus 30 minuten vroeger..Rararaaa, de pret duurde niet lang, we waren nog de parking van het busstation niet af en het ding viel al in panne!! tssss...

Al bij al viel alles vrij goed mee en kwam er meteen een andere bus aan. Passagiers moesten overstappen en hopelijk werd onze bagage ook overgeladen... Met onze 'special van den avond ervoor klaargemaakte lunch'; gekookte koude patatten met kool en mayonaise, en BIER!, kwamen we na enkele bloedhete uren aan, aan de grensovergang. Djeezes wat een wachtrij stond me daar.
Na een dikke 45 min was het onze beurt voor onze 'salida' stempel. Daarna te voet door niemandsland naar het grondgebied van Nicaragua. Kreeg nog even memories van in de tijd toen we hier 'opgepakt' waren toen we ilegaal aan het doen waren...
Aan de ingang van Nicaragua ook nog een dik uur aanschuiven voor de entrada-stempel en dan hop de bus op richting San Juan del Sur.

Het was vrij laat dat we er aankwamen en besloten er dan maar te overnachten en de volgende dag naar Playa Maderas te gaan..
Maar...San Juan was zo leuk en nodigde ons echt uit om nog is even los te gaan. Van de buschauffeur zijn geldcompagnon kreeg ik nog een plastik flesje om de naam te weten van het lokale drankje hier. Dussss...meteen het eerste beste hostel in voor een kamer om onze spullen te droppen, douchke en dan San Juan by night!! Hooo wat was het zo leuk, en zo cheap. Ik moet nog steeds lachen toen we de rekening vroegen om te checken hoeveel geld we nog hadden.. 'HOOOOO is da al?!!, MASSSSS' was ons antwoord toen hij het getal zei!
In de Iguana Bar nog wat gek gedaan met ne local die we achteraf nog tegenkwamen toen we door het dorp waggelden..een gepimpte taxi had hij en kregen nog ne gratis rit aangeboden, maar weg was hem ni te slagen van mij, pfffwooaa, dieje was gek!

De volgende morgen ne kater van hier tot daar natuurlijk van al dien brol. 'Local market cheap good food' naar binnen en dan hop taxi in naar playa maderas.. Wat was ik blij dat ik die taxi uit was, eindelijk lucht en kon mijn maag wat bekomen. Camping mathilda was en is de plek waar we nu zitten. Mathilda en Antonio, haha, ook hen ken ik nog van enkele jaren geleden. Zelfs Nico kennen ze natuurlijk ook nog! (By the way Nico; als ge dit leest, ge hebt de groetjes van hen!).

Zoals overal is ook hier het 1 en het ander veranderd, maar toch blijft deze plek een soort aardsparadijs; Op het strand tussen de bomen, hangmatten, kleine huisjes, honden, en het geluid van de ocean.
De eerste dag was de surf echt heel klein, en wij zonder energie..
Gisteren, 9 januari was de swell weer wat opgepikt en kwamen er mooie sets binnen en de armkes zijn weer ingepeddeld voor de golven die er hopelijk nu nog gaan aankomen!!

Nicaragua aqui estamos!!
Sofie

ps; foto's volgen ooit nog wel ne keer...manana manana... :-)